عوارض جانبی مصرف یک دارو؛ پروپرانولول برای اضطراب موثر است؟
تاریخ انتشار: ۱۱ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۰۹۴۶۸
اضطراب علائم مختلفی در افراد ایجاد می‌کند که دو دسته علائم جسمانی و علائم روانی قرار می‌گیرند. برخی داروها مانند پروپرانولول، هر چند که در ابتدا برای درمان اضطراب ساخته نشده‌اند اما می‌توانند به شکل کوتاه مدت در کنترل علائم جسمانی اضطراب موثر باشند. اما باید در نظر داشت که صرف کنترل کردن علائم جسمانی به وسیله پروپرانولول یا هر داروی دیگری علائم روانی اضطراب را از بین نخواهد برد و باعث کاهش اضطراب در بلند مدت نخواهد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
چندین و چند دارو و درمان برای درمان اضطراب موجود است. اما در برخی موارد خاص، یک متخصص سلامت روان ممکن است از یک داروی خارج از چهارچوب درمانی استفاده کند. اضطراب شامل علائم جسمی و روانی است و در بیشتر موارد این دو بر یکدیگر اثر هم‌افزایی دارند. ( باعث افزایش دیگری می‌شوند). مسدودکردن اثرات فیزیکی اضطراب گاهی می‌تواند به شما کمک کند آرام شوید و داروهایی مانند پروپرانولول (propranolol) ممکن است برای این کار مفید باشند.
آیا پروپرانولول علائم اضطراب را کاهش می‌دهد؟
بله، پروپرانولول می‌تواند پاسخ فیزیولوژیکی بدن شما به اضطراب را در برخی شرایط کاهش دهد. به عبارت دیگر، در پاسخ بدن به استرس اختلال ایجاد می‌کند.
برخی از علائم فیزیکی اضطراب که پروپرانولول می‌تواند به کاهش آنها کمک کند عبارتند از:
_ تپش قلب
_ لرزش
_ هراس
_ تعریق
_ سبکی سر و سیاهی رفتن چشم‌ها
از آنجایی که برخی از این واکنش‌های فیزیکی به اضطراب می‌توانند پاسخ روانی شما به آن را افزایش دهند، کاهش این علائم می‌تواند با شما کمک کند در طول رویدادهای اضطراب‌آور آرام‌تر شوید.
تحقیقات معتبر نشان داده است که درمان کوتاه‌مدت با پروپرانولول می‌تواند اثرات مشابهی با بنزودیازپین‌ها، بدون عوارض جانبی آنها داشته باشد. بنزودیازپین‌ها مانند زاناکس و والیوم داروهای موثری برای اضطراب هستند.
اختلالات اضطرابی انواع مختلفی دارند و پروپرانولول ممکن است برای همه آنها موثر نباشد. تحقیقات نشان می‌دهد که این دارو ممکن است در موارد زیر کمک کند:
_ اضطراب پیش‌بینی
_ اضطراب عملکرد
_ اختلال اضطراب اجتماعی
_ فوبیای خاص
با این حال، تحقیقات علمی به طور کلی در مورد اثربخشی پروپرانولول در درمان اضطراب بسیار کمیاب و غیرقاطع است.
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) پروپرانولول را برای درمان اختلالات اضطرابی تایید نکرده است. مصرف این دارو حتما باید تحت نظر متخصص باشد.
پروپرانولول چیست؟
پروپرانولول دارویی است که در ابتدا در دهه 1960 برای درمان بیماری قلبی ساخته شد. امروزه برخی از متخصصان سلامت روان از آن برای درمان سایر بیماری‌ها از جمله اضطراب استفاده می‌کنند.
پروپرانولول معمولا برای موارد زیر تجویز می‌شود:
_ فشار خون بالا
_ آنژین صدری ( درد سینه) ناشی از آترواسکلروز عروق کرونر
_ فیبریلاسیون دهلیزی
_ انفارکتوس میوکارد
_ میگرن
_ برخی از کاربردهای خارج از برچسب عبارتند از:
_ فشار خون سیاهرگی
_ اضطراب
_ پرکاری تیروئید
_ بی‌قراری حرکتی
چگونه از پروپرانولول استفاده کنید؟
سعی کنید پروپرانولول را فقط با نسخه پزشک متخصص مصرف کنید. پروپرانولول بهتر است به عنوان یک درمان کوتاه مدت برای اضطراب به صورت گاه به گاه مصرف شود. هنگامی که پروپرانولول برای درمان سایر بیماری‌ها مانند آنژین یا میگرن استفاده می‌شود، دوز اولیه 80 میلی‌گرم یک بار در روز مصرف می‌شود. پزشک شما بسته به علائم و مشخصات سلامتی شما تصمیم می‌گیرد که دوز ایمن برای شما چیست؟
چه کسانی اجازه دارند پروپرانولول مصرف کنند؟
فقط بزرگسالان ( 18 سال و بالاتر) مجاز به مصرف پروپرانولول هستند. این دارو برای درمان اضطراب در کودکان ( سنین 0 تا 17 سال) به شکل ایمن و موثر ثابت نشده است.
هشدار جعبه سیاه برای پروپرانولول:
اگر دارویی پتانسیل ایجاد یک واکنش جدی یا تهدید کننده زندگی را داشته باشد، FDA برچسب هشداری را روی جعبه دارو قرار می‌دهد که به آن هشدار جعبه سیاه می‌گویند.
در هشدار جعبه سیاه پروپرانولول آمده است:
بدون صحبت با پزشک خود، مصرف پراپرونولول را ناگهانی قطع نکنید. قطع ناگهانی پروپرانولول ممکن است باعث درد قفسه سینه یا حمله قلبی شود.
عوارض جانبی پروپرانولول:
درست مانند سایر داروها، مصرف پراپرونولول ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.
عوارض جانبی رایج پروپرانولول عبارتند از:
_ خواب‌آلودگی
_ ضربان قلب آهسته
_ حالت تهوع یا اسهال
_ خستگی
_ سرگیجه
_ عوارض جانبی نادر اما جدی عبارتند از:
_ مشکل در تنفس یا بلع
_ کهیر
_ تغییر وزن
_ ضربان قلب نامنظم
اینها تنها تعدادی از عوارض جانبی پروپرانولول هستند. اگر واکنش شدیدی را تجربه کردید، بسیار توصیه می‌شود که تحت مراقبت‌های پزشکی قرار بگیرید.
آیا پروپرانولول باعث افسردگی می‌شود؟
تحقیقات در مورد ارتباط بین بتابلاکرها از جمله پروپرانولول و افسردگی محدود نامطمئن است. اگر در مورد علائم قبلی یا فعلی افسردگی و استفاده از پروپرانولول نگرانی دارید، ممکن است ایده خوبی باشد که آنها را با متخصص سلامت روان خود در میان بگذارید.
در کل، پروپرانولول یک داروی تجویزی است که انتقال‌دهنده‌های عصبی را از ایجاد پاسخ آدرنالین در بدن شما جلوگیری کندو به همین دلیل است که گاهی اوقات از آن برای درمان برخی اختلالات اضطرابی استفاده می‌شود.
برخی از تحقیقات نشان می‌دهد که پروپرانولول به عنوان یک درمان کوتاه‌مدت می‌تواند مفید باشد و مانند همه داروها عوارض جانبی از جمله خستگی و سرگیجه دارد. فقط یک متخصص پزشکی می‌تواند پروپرانولول را برای اضطراب تجویز کند.
منبع: خرداد
کلیدواژه: درمان اضطراب عوارض جانبی برای اضطراب برای درمان کوتاه مدت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۰۹۴۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
علل پرش و اسپاسم عضلانی
شما بدون فکر کردن در مورد کاری به ماهیچه های خود می گویید چه کاری انجام دهند. اما گاهی اوقات آن ها کار خود را انجام می دهند و ممکن است نبض داشته، منقبض شوند و نتوانند آرام شوند.
به گزارش وی کلینیک، انقباضات و اسپاسم ها بیشتر در ران ها، ساق پا، دست ها، بازو ها، شکم، قفسه سینه و قوس های پا دیده می شوند و می توانند بخشی از یک عضله، همه آن یا گروهی از عضلات را درگیر کنند. پزشکان در مورد دلیل رخداد آن مطمئن نیستند، اما چند محرک رایج می‌تواند موجب آن شوند.
پرش پلکاحساس می کنید پلک شما می پرد؟ به آن میوکیمیا می گویند. این انقباضات تصادفی، که می‌توانند باعث احساس ضعف یا آزار شما شوند، در پلک بالایی یا پایینی رخ می‌دهند. استرس، سیگار، باد، نور شدید، مصرف کافئین زیاد و کمبود خواب محرک های پرش پلک هستند. با وجود آزاردهنده بودن، اما این انقباضات بی ضرر هستند و معمولاً به سرعت از بین می روند، اما می توانند چند روز بعد برگردند.
پرش چشم ادامه دارانقباضاتی که بیش از چند روز طول بکشد می تواند نشانه مشکلی مانند خشکی چشم یا گلوکوم باشد. همچنین وجود مشکل تاثیر گذار بر عضلات صورت می تواند موجب آن شود. در مواردی نادر، پرش چشم می تواند نشانه ای از اختلالات مغزی یا عصبی مانند فلج بل، مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) و سندرم تورت باشد. اما این مشکلات علائم دیگری نیز ایجاد خواهند کرد.
دارای الکترولیت کم هستیدماهیچه ها برای عملکرد صحیح به مواد معدنی مانند پتاسیم و منیزیم نیاز دارند. اگر مصرف آن ها کم شده باشد، بدن پیامی همراه با گرفتگی و اسپاسم برای شما ارسال می کند. ورزش یا تعریق شدید و یا برخی دارو ها می تواند شما را ضعیف کند. همچنین ممکن است پس از یک دوره اسهال یا استفراغ الکترولیت از دست بدهید.
آب کافی مصرف نکردیداگر به اندازه کافی نوشیدنی نخورید، ماهیچه های شما بیشتر دچار انقباض و اسپاسم می شوند. فقط هم نخوردن مقدار کافی آب نیست، وقتی زیاد عرق می‌کنید یا در هنگام بیماری مایعات بدنتان را از دست می‌دهید، الکترولیت ها را نیز از دست می‌دهید که یکی دیگر از دلایل رایج برای انقباض عضلات است.
فشارگاهی اوقات استرس عامل سردرد یا بی خوابی است، اما می تواند باعث تنش و درد در عضلات شما نیز شود. تکنیک های آرامش بخش مانند ماساژ یا مدیتیشن را برای برطرف کردن آن امتحان کنید.
کافئین بیش از حدکافئین می تواند باعث سرحالی در صبح شده و شما را از کسالت بعد از ظهر بیرون بیاورد. اما مصرف بیش از حد آن می تواند باعث انقباض عضلانی در قسمت های مختلف بدن شود. سایر دارو های محرک مانند آمفتامین ها نیز همین اثر را دارند.
کمبود خواب و خستگیاگر خسته هستید و نیاز به استراحت دارید بدن با پرش و اسپاسم آن را به شما اطلاع خواهد داد. همچنین ممکن است عضلات شما احساس درد داشته یا به طور کلی ضعیف شوند.
بدن شما از فرم خارج شده استاگر بعد از تمرین یا پیاده روی متوجه اسپاسم شدید، ممکن است لازم باشد زمان بیشتری را برای پرورش عضلات خود صرف کنید. وقتی به اندازه کافی با آن ها کار نمی کنید، به احتمال زیاد بیش از حد خسته شده و دچار گرفتگی می شوند. حداقل دو بار در هفته تمرینات قدرتی را به برنامه خود اضافه کنید.
دارواگر فشار خون بالا یا بیماری قلبی دارید، پزشک از شما می خواهد تا از قرص های آب یا همان دیورتیک استفاده کنید که باعث می شوند تا بیشتر ادرار کنید. این امر باعث کاهش میزان پتاسیم در بدن شما می شود و می تواند اسپاسم عضلانی را در پی داشته باشد. سایر دارو ها، مانند برخی از دارو های ضد افسردگی نیز می توانند باعث پرش شوند. همچنین برخی از دارو های صرع و روانپریشی نیز ممکن است موجب پرش پلک شوند.
سندرم سروتونیناگر چند ساعت پس از مصرف داروی جدید یا تغییر دوزدارویی، دچار انقباض در ماهیچه های خود شدید با پزشک خود تماس بگیرید. شما زمانی دچار این عارضه می شوید که برخی داروها یا مکمل ها باعث می شوند مقدار زیادی از سروتونین شیمیایی مغز در بدن انباشته شود. این مشکل جدی است و معمولاً با تب بسیار بالا و سایر علائم همراه بوده و نیاز به مراقبت پزشکی دارد.
بیماری کلیویکلیه ها اغلب علائم هشدار دهنده اولیه نشان دهنده کند شدن فعالیت خود را نشان نمی دهند. آن ها هنگامی که مقدار زیادی از توانایی کار خود را از دست دادند، ممکن است گرفتگی عضلات، همراه با علائم دیگر را نشان دهند. اگر دیابت، فشار خون بالا یا سایر مشکلات مرتبط با کلیه دارید، در صورت شروع اسپاسم با پزشک خود مشورت کنید.
بیماری لو گریگ (ALS)انقباض عضلات دست و پا می تواند یکی از علائم اولیه این بیماری باشد که به آن اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) نیز می گویند. دلیل این اتفاق از کار افتادگی اعصابی است که پیام هایی را از مغز و نخاع به ماهیچه ها می‌فرستند. در این بیماری قبل از اینکه اعصاب ارسال این پیام ها را به طور کامل متوقف کنند، پیام های نامنظم ارسال می کنند.
گیر افتادگی عصب نخاعی (Pinched Spinal Nerve)هنگامی که اعصاب نخاعی از نخاع خارج می شوند از بین استخوان های ستون فقرات راهی قسمت های خاصی از بدن می شوند. گاهی اوقات دیسک های بین استخوان ها می لغزند یا پاره می شوند و حرکت می کنند و در این فرآیند عصب نخاعی را نیشگون می‌گیرند. در این حالت ممکن است تغییراتی را در عضلاتی که عصب آن ها را کنترل می کند احساس کنید. پزشک می تواند این مشکل را در طول معاینه فیزیکی یا با ام آر آی یا سی تی اسکن تشخیص دهد.
نوروپاتی (Neuropathy)هنگامی که سلول های عصبی آسیب می بینند، نحوه ارتباط آن ها با یکدیگر و با مغز تغییر می کند. انقباضات و اسپاسم می توانند علائم هشدار دهنده ای باشند که نشان دهند اعصاب کنترل کننده عضلات آسیب دیده اند. برخی از افراد با این مشکل متولد می شوند، اما همچنین ممکن است به دلیل آسیب، عفونت، بیماری، اعتیاد به الکل و برخی دارو ها اتفاق بیافتد. دیابت علت اصلی نوروپاتی است.
سندرم ایساک (Isaacs’ Syndrome)این بیماری نادر که به عنوان نورومیوتونیا یا سندرم ایزاکس-مرتنس نیز شناخته می شود زمانی اتفاق می‌افتد که حتی اگر مغز یا نخاع دستور نداده باشد اعصاب شما به ارسال سیگنال هایی ادامه می دهند که عضلات را به حرکت در می آورد. این امر باعث انقباض عضلانی، گرفتگی و سفتی می شود. همچنین ممکن است ماهیچه های شما را موجی شکل کند مانند چیزی که زیر پوست حرکت می کند. این علائم زمانی که شما در خواب یا تحت بیهوشی عمومی هستید نیز ممکن است ادامه یابد.
کانال عصر ایران در تلگرام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»